برآورد دز موثر گاما ناشی از پرتوزایی طبیعی در خاک

از آنجا که در محیط اطراف ما به طور طبیعی پرتودهی وجود دارد و انسان همواره در معرض تابش قرار دارد، مهم است که بدانیم میزان تابش دریافتی چقدر است. این مسئله، مسئله غامض و قابل اهمیتی است. هدف از این تحقیق، محاسبه ی مقادیر دز تحت پرتوگیری از چشمه های پرتوزای موجود در خاک است که این چشمه ها شامل عناصر پتاسیم-40، توریوم-232، اورانیوم-238 و ایزوتوپ های حاصل از واپاشی زنجیره آن ها می باشند. به این منظور از فانتوم تصحیح شده ی ornl و کد محاسباتی مونت کارلوی mcnp4cاستفاده شده است. در ابتدا برای تخمین میزان دز حاصل از این چشمه های طبیعی، ابعاد بهینه ای متناظر با انرژی فوتون های تابشی هر ایزوتوپ تعیین شده و با جایگذاری این مقادیر در ورودی کد محاسباتی مونت کارلو، ضرایب تبدیل دز به ازای یک واپاشی از واحد حجم بدست آمد. از سوی دیگر، میزان پرتوگیری مناطق مختلف به دلیل تفاوت در مقدار عناصر پرتوزای موجود در خاک هر منطقه، یکسان نیست. بنابراین نمی توان با اندازه گیری پرتودهی یک نقطه آن را به بقیه نقاط تعمیم داد. از این رو، بهتر است که غلظت مواد موجود در خاک محاسبه شود که برای این منظور از معادلات بیتمن استفاده شده است. با مشخص بودن غلظت مواد، برآورد دقیقی از میزان پرتوگیری و همچنین تخمین درستی از مقدار واقعی دز ناشی از دختران اورانیوم و توریوم در اعضای بدن به دست می آید. در نهایت، نتایج حاصل از این پژوهش با نتایج محاسبات پیشین مقایسه شده است.